กินนอกบ้าน
ข้าวราดผัดผัก
ข้าวราดผัดผัก : จานนี้แวะกินระหว่างเดินทาง
ผัดผักก็มักจะมีแต่ผัก แต่บางครั้งจะมีเนื้อสัตว์ผ
ถ้ามีศิลปะในการพูดก็จะสามา
ข้าวมันไก่ทอดเจ
ข้าวมันไก่ทอดเจ : กินที่ร้านมังสวิรัติ เขาจะใช้ชื่อทับศัพท์เก่าไป
รสชาติก็เหมือนๆกันกับข้าวม
คนที่ทำอาหารเป็นก็สามารถที
ราดหน้าหมี่กรอบ
ราดหน้าหมี่กรอบ : กินในศูนย์อาหารแห่งหนึ่งนะ ถามเขาว่า เอาราดหน้าหมี่กรอบเอาแต่ผักได้ไหม… พ่อค้าก็พยักหน้าแล้วค่อยๆ ตักผักให้
พวกศูนย์อาหารในห้างนี่เขาจะคงราคาเดิมไว้นะ ไม่ได้ลดราคาเหมือนร้านข้าวแกงทั่วไป ส่วนเขาจะตักหรือทำให้มากน้อยก็เป็นเรื่องของเขาล่ะนะ
อย่างชามนี้มีเนื้อหมูติดมานิดหน่อย เราก็เขี่ยออกไปเองก็ได้…
บางทีเราเพิ่งจะหัดกินมังสวิรัติใหม่ๆ ก็อย่าเพิ่งไปตัดทิ้งทั้งหมดให้มันเครียดมากนัก เอาแค่พยายามลดรูปของเนื้อสัตว์ที่เป็นชิ้นๆให้ได้ก่อน ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว
ประสบการณ์ลดเนื้อกินผัก มังสวิรัตินอกบ้านในร้านอาหารครอบครัว
ประสบการณ์ลดเนื้อกินผัก มังสวิรัตินอกบ้านในร้านอาหารครอบครัว
มีโอกาสได้กินนอกบ้านเนื่องจากวันรวมญาติ การที่ชาวมังสวิรัติจะต้องมากินในสถานที่ต่างถิ่นก็มักจะมาจากเหตุปัจจัยด้านสังคมเป็นส่วนประกอบหนึ่ง เมื่อเราออกจากที่มั่นของเราแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องเลิกการลดเนื้อกินผักตามวิถีของเราไปด้วย เรายังไม่จำเป็นต้องอนุโลมหรือกินเนื้อสัตว์ไปกับเขาถ้าเรายังพอมีทางเลือก
ทางเลือกหรือทางรอดนั้นเราจำเป็นต้องศึกษาและไขว่คว้ามาเอง การศึกษาในกรณีนี้คือ รู้ว่าจะต้องไปกินที่ไหน ร้านนั้นเขามีอะไรขายบ้าง มีเมนูอะไรที่เราพอจะกินได้บ้าง ส่วนการไขว่คว้านั้นจะใช้เมื่อเข้าสู่ภาวะหาอะไรกินยากลำบาก อาจจะต้องไปถามไปยังร้านว่าพอจะทำเมนูที่เราต้องการให้ได้หรือไม่ ซึ่งส่วนใหญ่ทางร้านก็สามารถที่จะทำได้ ถ้าเราไม่ไปร้านอาหารที่เฉพาะเจาะจง ที่เน้นไปทางขายเนื้อสัตว์มากไปนัก
ร้านนี้มีทั้งอาหารไทยและอาหารฝรั่ง ถ้าเอาแบบง่ายๆ ไม่คิดมาก ไม่ลำบากมาก สั่งง่าย กินง่าย อิ่มง่าย ก็สามารถสั่งผัดผักมากินกับข้าวได้ ถือว่าผ่านไปง่ายๆ สำหรับการกินมังสวิรัติในงานเลี้ยงรวมญาติครั้งนี้
แต่ถ้ามื้อนี้ผู้มีอุปการคุณยินดีที่จะเลี้ยงอาหารเรา แล้วบอกว่าให้เรากินเต็มที่ เราก็ควรจะ …..กินเท่าที่เราเคยกินนั่นแหละ คือสั่งผัดผักกับข้าวมากินก็ได้ … แต่ด้วยผู้เขียนคิดว่าถ้ากินแบบนั้นมันก็เหมือนกินที่บ้าน มากินในวันรวมญาติทั้งทีเดี๋ยวจะไม่มีอะไรเอามาแบ่งปันให้อ่านกันก็เลยจัดมาหลายเมนู…
เมนูแรก ปอเปี๊ยะทอดไส้ผัก อันนี้น้าสั่งมาไว้ให้ เพราะเห็นว่าเรากินมังสวิรัติ …เห็นไหมว่า เมื่อเราได้ประกาศบอกคนในครอบครัวไปแล้วว่าเรากินมังสวิรัติ จากที่เราเคยหาเมนูคนเดียวก็มีคนมาช่วยดูว่าเราจะกินอะไรได้บ้าง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้กินกับเราก็ตาม
ปอเปี๊ยะทอดไส้ผักนี่ก็ไม่มีอะไรมาก มีแป้งห่อ ผัก คือวุ้นเส้น เห็ด แครอท น่าจะประมาณนี้ จำไม่ค่อยได้เหมือนกัน แต่คนกินมังสวิรัติก็สบายใจได้เพราะยังไงก็มีแต่ผัก เราอาจจะสั่งมาคู่กับผัดผักอีกสักเมนู ข้าวด้วยอีกจาน ก็ถือว่าพอดี พออิ่ม และดูไม่น้อยจนเหมือนหาอะไรกินลำบากมากเกินไป จนพลอยทำให้คนอื่นกังวลใจกับการกินของเรา
แต่พอดีว่าไม่ได้สั่งผัดผักมากินกับข้าว ก็เลยสั่ง ซีซาร์สลัด ปกติซีซาร์สลัดนี่เขาใส่เนื้อสัตว์จำพวกเบคอนรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ แต่พอดีไปบอกกับทางร้านก่อนที่จะสั่งว่า “เราไม่กินเนื้อสัตว์ ช่วยแนะนำเมนูให้หน่อยได้ไหม” ทางร้านแนะนำสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศ และเราก็ได้สั่งเมนูนี้มาเพิ่ม ประมาณว่าอยากกินผัก ก็กินกันง่ายๆ รสชาติมาตรฐาน กินผักไปก่อนที่ของหนักๆ จะมา ก็ดีนะย่อยง่าย
ผักโขมอบชีส เป็นเมนูที่สั่งต่อมา ใครที่ยังกินมังสวิรัติใหม่ๆ ก็สั่งมากินเล่นได้เลย ถือว่าเป็นเมนูเอาตัวรอดได้ดีประมาณหนึ่งเมื่ออยู่ในร้านอาหารฝรั่ง เพราะไปที่ไหนเขาก็มี ร้านพิซซ่าทั่วไปก็มี
ว่าแล้วก็มีถึงจานหลัก คือ สปาเก็ตตี้ ที่ไม่มีเนื้อสัตว์ จะเป็นซอสมะเขือเทศล้วนๆ ก็อร่อยดี อร่อยแบบมีคุณค่า ไม่ลำบากใจที่จะต้องสั่งเมนูที่มีเนื้อสัตว์ คิดว่าร้านอาหารฝรั่งส่วนใหญ่ก็น่าจะมีเมนูนี้อยู่เหมือนกัน ซึ่งราคาก็มักจะถูกที่สุดในบรรดาเมนูพาสต้าที่เรียงรายกันอยู่ ถูกและดีจริงๆ
ในระหว่างที่กินอยู่ ญาติๆ ก็จะทยอย จัดหรือแนะนำผักต่างๆมาให้ เป็นผักสลัดประดับจานบ้าง ผักต้มที่มากับเสต็กบ้าง เช่น มันบด บร็อคโคลี่ แครอท คงเพราะว่าเขาเห็นเรากินมังสวิรัติ เขาก็เห็นดีด้วยจึงมีเมตตากรุณาช่วยเหลือเรา อาจจะเพราะกลัวเราจะไม่อิ่มด้วยส่วนหนึ่ง ซึ่งเราก็ยินดีที่จะรับไว้ ยิ่งเป็นผักประดับจานที่เหลือๆ เราก็ยิ่งยินดี เพราะว่าจะได้ไม่เสียของ ยังไงเราก็กินอยู่แล้ว แม้จะไม่มีน้ำสลัดราด เราก็กินผักเปล่าๆ ด้วยความเคยชิน นั่นแหละนะ
เกือบจะอิ่มแล้ว แต่พอดีมีเมนูที่อยากลองกินดูอีกจานนั่นคือ ปอเปี๊ยะผักโขมชีส เป็นอีกเมนูหนึ่งที่สั่งมากินเล่นๆได้ดี ของทอดนี่รสชาติจะเปลี่ยนไปตามน้ำจิ้มเป็นส่วนใหญ่ ไส้ในเป็นองค์ประกอบย่อยๆ ที่ช่วยหนุนรสสัมผัสอีกทีหนึ่ง พระเอกจริงๆคือผิวกรอบๆของแป้งห่อนั่นเอง (กินทีไรมันก็เด่นสุดทุกที)
สรุปว่าหลังจากที่ทุกคนในครอบครัวรู้ว่าเรากินมังสวิรัติ ก็จะทำให้การดำเนินตามวิถีลดเนื้อกินผักของเรา เป็นไปได้อย่างสะดวกและง่ายมากยิ่งขึ้น ร้านอาหารที่มีอาหารขายหลากหลายแบบนี้ เช่น ร้านข้าวต้ม ภัตตาคาร ร้านอาหารทั่วๆไป สามารถหาเมนูมังสวิรัติกินได้ง่าย เพราะมีเมนูผักให้เลือกหลากหลาย ปรับเปลี่ยนได้ตามที่เราต้องการ จะเพิ่มผักลดเนื้ออย่างไรก็สามารถบอกเขาได้เลย
ผัดไทย
ผัดไทย : อันนี้ซื้อกินที่ศูนย์อาหาร บอกเขาว่าไม่ใส่กุ้งแห้งนะ เขาก็จัดให้ เป็นการลดเนื้อกินผักที่ปรับตัวได้ง่ายๆ เพราะถึงมีกุ้งแห้งหรือไม่มีก็คงไม่ได้ทำให้รสชาติเปลี่ยนไปนัก
จานนี้ก็ยังมีไข่เป็นส่วนประกอบอยู่หนึ่งฟอง ถ้าใครลดไข่อยู่ก็อาจจะบอกเขาได้ ส่วนตัวยังไม่เคยลองบอก เดี๋ยวไว้คราวหน้านะ
แกงเขียวหวาน
แกงเขียวหวาน : เดินเข้าไปร้านข้าวราดแกง กะว่าจะไปซื้อแกงเขียวหวาน ดูๆแล้วใกล้หมดพอดี เห็นมะเขือลอยละล่องอยู่บนน้ำแกง
เลยถามแม่ค้าไปว่า “ แกงเขียวหวานเอาแต่มะเขือได้ไหมครับ”
แม่ค้าก็ตอบว่า : ได้สิ เมื่อกี้เพิ่งมีคน สั่งแกงเขียวหวาน เอาแต่เนื้อ ไม่เอามะเขือเลย
เรา : ก็ชดเชยกันไปเนาะ , ผมไม่กินเนื้อสัตว์พอดีเลย …แต่ก็ยังอยากกินแกงเขียวหวาน
แม่ค้า : แกงเขียวหวานร้านป้าอร่อย เราใช้กะทิสด
ทั้งหมดนี่แม่ค้าคิดแค่ 20 บาท แบ่งกินได้สองมื้อเลย อิ่มแบบลดเนื้อกินผัก แล้วยังประหยัดเงินอีก ขอบคุณครับ
จะสังเกตได้ว่า แม่ค้าไม่ได้สนใจหรอกว่าเราจะกินเนื้อสัตว์หรือไม่กินเนื้อสัตว์ เขาสนใจแค่ว่าอาหารของเขาอร่อย ถูกปากคนกินหรือไม่เท่านั้นเอง ดังนั้นการที่เราไปซื้ออาหารแล้วไม่เอาเนื้อสัตว์ มันก็คงไม่ได้ทำให้เขาลำบากใจสักเท่าไหร่ เมื่อเทียบกับสิ่งที่เขาได้รับคือคำชม เช่น ร้านป้าอร่อย ,ชอบแกงเขียวหวานร้านป้า ถ้าเราพูดจาดี จะสั่งแบบไหนลดเนื้อ ไม่ตักเนื้อ ฯลฯ แม่ค้าก็มีความสุขที่ได้ขายให้เราอยู่ดี
…..แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าแม่ค้าจะเป็นแบบนี้ทุกคนนะ
ข้าวเหนียวส้มตำ
ข้าวเหนียวส้มตำ : วันก่อนแม่ซื้อส้มตำมา เห็นแล้วก็อยากกินบ้าง…ก็เลยออกไปซื้อบ้าง ไปร้านส้มตำรถเข็นข้างถนน เดินไปบอกแม่ค้าว่า “ส้มตำไทย ไม่ใส่กุ้งแห้งกับน้ำปลาได้ไหม?”
แม่ค้าก็ถามกลับว่า : กินเจหรอ? พร้อมกับยิ้มๆ
เราก็พยักหน้าและยิ้มเป็นการตอบกลับ
…เห็นไหมว่าแม่ค้าเขาก็คุ้นเคยกับพวกกินเจ กินมังฯ อยู่บ้าง ต้องขอบคุณรุ่นพี่มังสวิรัติที่กรุยทางไว้ให้เป็นอย่างดี ทำให้รุ่นน้อง สามารถสั่งอาหารได้ง่าย แม่ค้ายินดีทำให้ ไม่ทำให้แม่ค้า..งง
ส้มตำที่ไม่มีรสเค็มอาจจะแปลกๆไปนิดหนึ่ง แต่ก็อย่าไปสนใจมันเลย กินไปสักสิบปี เดี๋ยวก็กลายเป็นรสชาติมาตรฐานของลิ้นเราเอง หรือไม่ก็โรยเกลือเอา (ถ้ามี)
ึความคิดเห็นล่าสุด