Tag: ส้มตำ

ส้มตำหมู่บ้าน : กินในหมู่บ้านที่ห่างไกลจากตัวเมือง เรียกว่าชนบทก็ได้ จานนี้ 20 บาทเท่านั้น

กว่าจะได้ส้มตำธรรมดานี้มา ต้องใช้เวลาให้แม่ค้าเรียนรู้มากอยู่เหมือนกัน ก็คงไม่ยากถ้าเราไม่รู้จักกัน แต่พอดีเป็นคนในพื้นที่ก็เลยให้เวลาเขาปรับตัวกับวิธีการกินของเราหน่อย

ไปสั่งครั้งที่ ๑ สั่งส้มตำไทย ไม่ใส่กุ้งแห้ง ได้ตำไทย ใส่ปูและปลาร้ามา เพราะคนที่นั่นเขาเข้าใจว่าใส่แบบนั้นจึงอร่อย นั่นคือส้มตำไทยของเขา ไม่ได้เข้าใจเหมือนกันกับเรา

ไปสั่งครั้งที่ ๒ บอกว่าไม่ใส่ปูและปลาร้า ระยะนี้แม่ค้าเริ่มกังวลถึงความอร่อยไม่อร่อยเพราะปกติของเขาคือต้องใส่ปูและปลาร้าจึงจะอร่อย เราก็ยืนยันว่าปกติเราไม่กินนะ ไม่อร่อยก็ไม่เป็นไร เอาถั่วเยอะๆแทนก็ได้ แล้วก็ได้ส้มตำไทยมา แต่ยังติดที่เผ็ดจัดจ้านตามรสมือของแม่ค้า

ไปสั่งครั้งที่ ๓ ขอลดพริกลงมาเหลือไม่กี่เม็ด เพราะกินเผ็ดอย่างชาวบ้านเขาไม่ค่อยได้

ครั้งต่อไปยังไม่มี แต่คิดว่าจะไปสั่งแบบไม่ใส่น้ำปลา หรือไม่ก็ให้ตัวเลือกเขาใส่เกลือแทนให้เรา เดี๋ยวค่อยๆลองดู ต้องใจเย็นๆ ปรับพฤติกรรมแม่ค้าไปพร้อมๆกับการลดอัตตาตัวตนของเรา

ข้าวเหนียวส้มตำ : วันก่อนแม่ซื้อส้มตำมา เห็นแล้วก็อยากกินบ้าง…ก็เลยออกไปซื้อบ้าง ไปร้านส้มตำรถเข็นข้างถนน เดินไปบอกแม่ค้าว่า “ส้มตำไทย ไม่ใส่กุ้งแห้งกับน้ำปลาได้ไหม?”

แม่ค้าก็ถามกลับว่า : กินเจหรอ? พร้อมกับยิ้มๆ

เราก็พยักหน้าและยิ้มเป็นการตอบกลับ

…เห็นไหมว่าแม่ค้าเขาก็คุ้นเคยกับพวกกินเจ กินมังฯ อยู่บ้าง ต้องขอบคุณรุ่นพี่มังสวิรัติที่กรุยทางไว้ให้เป็นอย่างดี ทำให้รุ่นน้อง สามารถสั่งอาหารได้ง่าย แม่ค้ายินดีทำให้ ไม่ทำให้แม่ค้า..งง

ส้มตำที่ไม่มีรสเค็มอาจจะแปลกๆไปนิดหนึ่ง แต่ก็อย่าไปสนใจมันเลย กินไปสักสิบปี เดี๋ยวก็กลายเป็นรสชาติมาตรฐานของลิ้นเราเอง หรือไม่ก็โรยเกลือเอา (ถ้ามี)